Geziyorum, boş bir şehrin manidar sokaklarında.
Anılarımı kazıyorum duvarlarına, sanki özgür değilim ama bütün dünya bana ait.
Sınırlarımı zorluyorum arada, kimse bakmaksızın ağlıyorum bank köşelerinde.
Sesimi duyuramıyorum, ama herkes beni dinliyor?
Bir şeyler istiyorum kendimde, ama onlara da sahibim?
Polisler peşimden koşuyor, çatılarda fink atıyorum, eğleniyorum ama hiç eğlenceli değil.
Bana inanmıyorsun yaptıklarımı gördüğün halde,
Sende çok iyisin, ama benim gördüğüm kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder