Yaşamayı öğrenemedim hala...
Zihnimin içinde daha önce göremediğim sorunlar beliriyor.
Cevremdeki insanları kendimden uzaklaştırdım.
(Bunu istiyordun grey)
Artık müzik yapamıyorum.
Kendimi ölüme hazırlıyormuş gibi hissediyorum.
Hatırlanmak istemiyorum, bu düşünce beni mahvediyor.
Ne çok kadın gelip geçti....
Keşke içinizden birini özel kılabilseydim.
Sizlerde diğer insanlar gibisiniz.
Keşke normal biri olabilseydim.
Benim iç dünyamın bir atmosferi yok.
Yeryüzü desen hala okyanusun dibini keşfetmekteyim.
Geleceğim hakkında belirli bir planım yok.
Şuan ne halt yediğimin bilincinde bile değilim.
Kendimle çelişiyor bir söylediğim diğerini tutmuyor bazen...
İnanclarım yok.
Zamanın ne kadar cabuk gectiğini görebiliyorum.
Engel olamıyorum.
On sekizim ben yarın ise on dokuz.
Belkide sabah gözlerimi acamayacak kadar çürümüş bir bedene sahip olacağım.
Benim içim yok.
Var olmayı hiç kimse istemedi.
Hayatıma girip cıkan ne cok insan gördüm.
Ne çok acı...
Artık hiç birşey hissedemiyorum.
Kafam yerinde değil...
Hayatımdan cıkan tüm insanlardan özür diliyorum.
Hoşcakalın.
- Grey Asteliel
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder