"Hayatımı siktin".
Diyebileceğin bir sürü insan oluyor, en başından en sonuna kadar hayatının.
Ben hayatımı kimi zaman dövüşerek kimi zaman komilik yaparak kazandım, aslında herkesin bazı klasikte olsa sorunları vardır bunu yadırgamıyorum, ama benim de genelin üzerinde bir zor yaşantım var.
Akşamları evden kaçıp dışarıda antrenman yapıyorum aslında yapıyordum dikkate almam gereken insanlar vardı çünkü bunun farkında olduğum için bıraktım geride bıraktım hepsini ama bazen aklıma öyle şeyler geliyor ki dışarısı beni çağırıyor gibi hissediyorum bana bağırdığını duyuyorum o hayatı iple çektiğim zamanlar oluyor kendimi tutamayacağımı hissediyorum arada tekrar kaçıp kendimi eğitiyorum.
Ama bu bok çukurundan çıkamıyorum.
Korkuyorum, sözümde duramayacağımdan.
Eskisi gibi hasta olacağımdan korkuyorum aslında yaptıklarımı hatırlıyorum rüyalarıma giriyor sular içinde uyanıyorum derin uykularımdan yediğim darbeler yediğim kazıklar hepsi bir anda oturuyor içime bazı zamanlar oluyorki bir anda yaşıyorum hepsinin acısını.
Kelimelere, cümlelere, harflere ve sesimize mahkumuz sadece benim düşüncem bu, kimisinin hayatı sadece iki dudak arasında aslında biliyor musunuz biz sadece sisteme köleyiz..
